معرفی LBP و انواع آن

الگوی دودویی محلی در سال 1994 توسط Lowe Wang¹ابداع گردید ، این الگو یک روش قدرتمند برای طبقه بندی بافتهای تصویر است که در سیستم بازیابی تصویر چهره کاربرد فراوان دارد و در روش معمولی الگوی باینری محلی از هیستوگرام برای استخراج ویژگی استفاده می نماید و از آنجایی که این روش هم از مشخصه های آماری و هم از ساختار بافتی استفاده می کند ابزاری قدرتمند برای تحلیل بافت به شمار می رود در این روش الگوهای دودویی محلی بوسیله مقایسه مقدار پیکسلهای مجاور با پیکسل مرکز الگوی بافت محلی استخراج می شود و با کدهای دودوئی نشان داده می شود ، این الگو در سال 1996 توسط اوجالا²و همکارانش پیشنهاد شد و به علت مقاومتش نسبت به تغییرات روشنایی و پیچیدگی محاسباتی کم و کدگذاری جزئیات یکی از رایج ترین توصیفگرهاست در اصل الگوی دودویی محلی برای آنالیز بافت پیشنهاد شده است و هنوز به عنوان یک رویکرد قدرتمند برای توصیف ساختار محلی معرفی می شود، و این الگو در بسیاری از کاربردهای گوناگون برای نمونه آنالیز تصویر چهره ،دریافت ویدیو تصویر ،مدلسازی محیط ،نظارت دیداری ،آنالیز حرکت ،آنالیز  تصاویر هوایی و ... مطرح شده است.

انواع دیگر از توصیفگرهای الگوهای محلی دودویی در طول 5 سال اخیر پیشنهاد شدند و همچنین از چندین تحقیق صرفا برای الگوهای یکنواخت استفاده شد و با ترکیب الگوهای یکنواخت و غیر یکنواخت عملکرد الگوی محلی دودویی توسط ژو و همکارانش ارتقا داده شد .

انواع LBP

1-معمولی

2-دایره ای

3-قطری

که اصطلاحا آنها را به الگوهای خطی و محیطی تقسیم بندی می کنیم، در الگوهای محیطی مانند دایره ای چون ناحیه مدنظر نسبت به الگوی خطی مساحت بیشتری را دارد از درونیابی استفاده نموده و نقاط را با توجه به نقاط همسایه بازسازی می نماید در نتیجه کیفیت کار بالا می رود.

1- Lowe Wang

2- Timo Ojala